Ubogi Bartek wyrusza do Krakowa aby szukać szczęścia i doznać lepszego życia. Dzięki poznanemu doktorowi studiuje medycynę i zostaje lekarzem. Gdy wraca do swej rodzinnej wsi, pomaga tajemniczej staruszce i zawiera z nią układ. Jest to Śmierć. Dzięki niej potrafi wyleczyć każdego chorego, ale tylko wówczas gdy Śmierć ukarze mu się w nogach łóżka. Bo gdy będzie stała w głowie, to i tak chory umrze. Bartek zyska wielką sławę jako lekarz, dojdzie do dużego majątku. I to wezwą go do chorej córki kasztelana, dziewczyny złej i złośliwej. I oto Śmierć ukaże mu się w głowie łoża. Na nic zdały się prośby Bartka by Śmierć stanęła w nogach. Wówczas Bartek obrócił całe łoże z chorą tak, ze Śmierć zamiast koło głowy stała teraz w nogach. Uleczył dziewczynę. Gdy wracał do domu przez błota, bagna i mokradła, nagle wyszła naprzeciw niemu Śmierć. „Nie wywiązałeś się z umowy – rzekła do Bartka – Chodź do mojej chałupy”. A w tej chacie pełno świeczek, jedne duże jasno świecące, inne małe dogorywające. – To światła ludzkiego życia – rzecze Śmierć. – Ta silna jasno świecąca to świeca życia kasztelańskiej córki, którąś uratował. A to twoja – wskazała na gasnący płomyczek. Po chwili Bartek padł i wyzionął ducha. Film osnuty na bajce Hanny Januszewskiej ze zbioru „Złota jabłoń”.

Opracowanie tekstu: Jawa48©