Szewc Kopytko - uczeń i młodzieniec. Skarcony przez majstra za lekkomyślne wygłupy, wyrusza w świat, szukając przygód i beztroskiego życia.

Podczas drogi spotyka rozśpiewanego Kaczora Kwaka, osobnika o podobnych cechach - lekkoducha i psotnika. Od tej chwili wędrują razem figlując i żartując przy każdej nadarzającej się okazji. Zarówno Kopytko jak i Kwak, nie rozumieją, iż bezmyślne psoty mogą sprawić przykrość i ból, dopiero napotkany Wędrowiec, uświadamia im, że łzy mogą być oznaką smutku. Mądrzejsi o to doświadczenie nie rezygnują z wyszukiwania powodów do śmiechu. Jako najsłynniejsi w okolicy rozśmieszacze, zostają wezwani na dwór do cierpiącego Króla, który od ponad 100 lat pogrążony jest w melancholii. Ale co to dla nich za wyzwanie - rozbawić Króla? Powierzone zadanie wykonuja perfekcyjnie. Czy mogło być inaczej? Odpowiedzcie sami. Oczywiste, król nie może powstrzymać się od śmiechu... i pęka... Historia kończy się szczęśliwie nie tylko dla uzdrowionego Króla. Szewc Kopytko poślubia Królewnę i zostaje uhonorowany koroną, a Kaczor Kwak obejmuje rządy w Ministerstwie ds. Rozśmieszania Publicznego. 

źródło: Szewc Kopytko i kaczor Kwak