<<< Powrót
Opis

ANTONI CHODOROWSKI (1946-1999)

Urodził się 7 czerwca 1946 roku w Chodorach, w Białostockiem. Po ukończeniu szkoły średniej rozpoczął studia na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej. Ostatecznie w 1975 roku ukończył Wydział Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, ze specjalnością - wzornictwo przemysłowe, w pracowni prof. Wróblewskiego.

Jako rysownik zadebiutował na łamach "Jazz Forum" w 1970 roku. Od tego czasu publikował swoje rysunki w pismach krajowych (m.in. "Szpilki", "Karuzela", "Fundamenty", "Czas", "Politechnik", "Polska", "Polityka", "Najwyższy Czas", "Fonosfera" i "Tygodnik Solidarność") oraz zagranicznych (m.in. "Pardon" - Niemcy i "Jeż" - d. Jugosławia). Jego rysunkowe recenzje z wernisaży wystaw oraz premier filmowych i teatralnych ukazywały się na łamach "Filmu" i "Warszawskiego Informatora Kulturalnego" ("WiK").

Już w latach osiemdziesiątych zaliczany był do czołówki współczesnych rysowników satyrycznych i karykaturzystów portretowych w Polsce. Uznanie przyniosły mu przede wszystkim karykatury polityków i znanych osobistości (teki autorskie: "10 rysunków", 1990 i "Papa Noster", 1991). Jego rysunki niejednokrotnie zdumiewały prostotą i oryginalnością pomysłu, a jednocześnie przekorą i ponadczasowym poczuciem humoru. Sam zresztą twierdził: "Rysunek z podpisem, czy bez - to nie ma znaczenia. Jeśli jest dobry, nawet po jakimś czasie, wyjęty z szuflady, będzie bawił".

 

Oprócz karykatur i rysunków satyrycznych zajmowały go również ilustracja książkowa, grafika, plakat, fotografia i malarstwo sztalugowe, któremu pozostawał wierny od czasów studiów. Przyniosło mu ono zresztą pierwsze poważne nagrody i wyróżnienia m.in. na "Famie" w Świnoujściu i w gdańskim "Przetargu'70". W 1975 roku zdobył Grand Prix Międzynarodowego Konkursu na Plakat Festiwalu Filmów przeciwko dyskryminacji Rasowej w Strasburgu. Od tej pory jego prace, przede wszystkim rysunki, były nagradzane wielokrotnie w konkursach w Nowej Hucie, Rzeszowie, Warszawie, Zielonej Górze i na legnickim Satyrykonie oraz poza granicami kraju, m.in. w Stambule, Tokio i Montrealu. Dwukrotnie, w 1979 i 1983 roku został uhonorowany "Brązową Szpilką", a w 1984 otrzymał "Srebrną Szpilkę" - nagrody tygodnika satyrycznego "Szpilki". Był również laureatem "Zielonego Złotego", wyróżnienia przyznanego mu przez Polonię Amerykańską w 1995 roku.

Prezentował swoje prace na międzynarodowych wystawach oraz salonach humoru i satyry między innymi w Montrealu, Gabrowie, Knokke-Heist, Bordigherze, Skopje, Berlinie i Bratysławie oraz w kraju, między innymi na legnickim Satyrykonie, w Rzeszowie, Nowej Hucie, Włocławku, Łodzi. Jego rysunki wielokrotnie gościły na wystawach i pokazach pokonkursowych w Muzeum Karykatury w Warszawie. W 1989 roku Muzeum było organizatorem wystawy indywidualnej Antoniego Chodorowskiego.

Wraz z żoną Zofią wychowywał - oprócz trójki własnych - sześcioro dzieci adoptowanych z domów dziecka.

Zmarł nagle 15 lutego 1999 roku w Warszawie. Dwa dni wcześniej Jury Międzynarodowej Wystawy Satyrykon'99 w Legnicy przyznało mu II nagrodę "Srebrny Medal" za rysunek pt. "Wesołe miasteczko".

źródło: www.antoni.chodorowski.net

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O P R S Ś T U W Y Z Ź Ż