<<< Powrót
Opis

Władysław Ludwik Anczyc, pseudonim literacki Kazimierz Góralczyk, W.A. Lassota (ur. 12 grudnia 1823 Wilno – zm. 28 lipca 1883 Kraków) – polski poeta, dramatopisarz, wydawca, tłumacz, działacz ludowy. Syn Zygmunta i Barbary z Hrehorowiczów.

 
Dzieła

 
Twórczość literacka

1848 – Emisariusz

1850 – Chłopi arystokraci

1854 – Łobzowianie

1855 – Flisacy

1856 – Błażek opętany

1861 – Tyrteusz (1861/wyd. w 1862/pełny tekst w 1883[2])

1862 – Uczta wyzwoleńca (całość w 1908)

1863 – Pieśni zbudzonych (w tym Pieśń strzelców)

1873 – Obrazki dramatyczne ludowe

1876 – Emigracja chłopska

1876 – W Tatry

1881 – Kościuszko pod Racławicami

1899 – Duchy czarnego boru, czyli kamienne serce

1908 – Pieśni zbudzonych

1916 – Pieśni zbudzone (zbiór poezji)

Działalność popularyzatorska

1862 – Elementarz dla dzieci polskich

1862 – Pierwsza książeczka dla wiejskich dziatek, które już elementarz skończyły

1863 – Dzieje Polski w dwudziestu czterech obrazkach

1869 – ABC, pierwsza nauka dla dzieci

 

źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Władysław_Ludwik_Anczyc

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O P R S Ś T U W Y Z Ź Ż