<<< Powrót
Opis

Jan Kasprowicz (ur. 12 grudnia 1860 w Szymborzu, zm. 1 sierpnia 1926 w Zakopanem) – polski poeta, dramaturg, krytyk literacki i tłumacz. Przedstawiciel Młodej Polski, związany z kilkoma głównymi nurtami ówczesnej liryki, przede wszystkim z naturalizmem, symbolizmem oraz ekspresjonizmem. Prekursor nowoczesnego wiersza wolnego, katastrofizmu oraz szeregu tendencji prymitywistycznych we współczesnej sztuce. Uważany za jednego z najwybitniejszych poetów w dziejach literatury polskiej, stawianego na równi z Adamem Mickiewiczem, czy nawet nobilitowanego do roli Wieszcza

Twórczość
    Z chałupy (1887)
    Poezje (1889)
    Chrystus (1890)
    Z chłopskiego zagonu (1891)
    Świat się kończy (1891)
    Anima lachrymans i inne nowe poezje (1894)
    Miłość (1895)
    Krzak dzikiej róży w Ciemnych Smreczynach (1898)
    Ginącemu światu (1901)
    Salve Regina (1902)
    Ballada o słoneczniku (1908)
    Chwile (1911)
    Księga ubogich (1916)
    Hymny (1921)
    Sita
    Dies irae
    Cisza wieczorna

źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Kasprowicz

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O P R S Ś T U W Y Z Ź Ż