<<< Powrót
Opis

Wanda Dobaczewska (ur. 24 sierpnia 1892 w Twerze, zm. 23 listopada 1980) – pisarka polska, poetka, publicystka, autorka sztuk dla teatrów kukiełkowych.
Urodziła się na Wileńszczyźnie, gdzie rozpoczęła działalność pisarską. Studiowała na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 1916 r żona Eugeniusza Dobaczewskiego. Debiutowała w 1920 tomem poetyckim Na chwałę słońca. Przed II wojną światową działała w Związku Zawodowym Literatów w Wilnie. W czasie okupacji była więziona w obozie koncentracyjnym i swoje przeżycia zawarła w książce Kobiety z Ravensbrück. Po wojnie pracowała w Polskim Radiu w Toruniu, była kierownikiem literackim teatru kukiełkowego. W 1951 zamieszkała w Żninie i do końca życia napisała wiele powieści tematycznie związanych z Pałukami.
Została pochowana na cmentarzu w Żninie.

Autorka m.in.:
    Złota studzienka (baśnie ludowe, 1959)
    Konik polny i mrówka (sztuka dla teatru lalek, 1961)
    Człowiek, którego nazywano Diabłem (powieść historyczna o Mikołaju Nałęczu, 1962)
    Korzenie (powieść, 1964)
    Kim jest Rudzielec? (powieść dla młodzieży, 1968)
    Nikt nie jest winien (powieść, 1970)
    Społeczeństwo nie z tej ziemi

źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Wanda_Dobaczewska

Bardzo dobrze opracowana biografia artystki (foto z tegoś serwisu) znajduje się pod adresem: http://palukitv.pl/component/content/article/11404

 

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O P R S Ś T U W Y Z Ź Ż