Pod Oszmianą nad Wilejką 
Żył Babulej z Babulejką, 
Ona była czarodziejką, 
On - rzecz prosta - czarodziejem 
I jadali mak z olejem 
Babulejka z Babulejem. 

Babulejka raz powiada: 
"Babuleju, tak się składa, 
Że mam starą koźlą skórę 
Odwieźć dziś na Łysą Górę." 

Więc Babulej z Babulejką 
Pojechali taradejką. 

Nagle koń okulał w drodze, 
Aż Babulej zaklął srodze. 
"Jeśli kuleć chcesz, to kulej!" - 
Rezolutnie rzekł Babulej 
I zostawił konia w tyle. 

Taradejka jedzie milę, 
Jedzie drugą, wtem na trzeciej 
Koło wprost do rowu leci, 
Aż Babulej parsknął śmiechem: 
"Ładna jazda z takim pechem, 
Cóż - na miotle jeżdżą wiedźmy, 
To my na trzech kołach jedźmy!" 

Jadą dalej, wtem na szosie 
Pogubili obie osie. 
"Mocniej siedź na taradejce" - 
Rzekł Babulej Babulejce 
I ze śmiechem ściągnął lejce. 

Tym sposobem znów przebyli 
Siedem mil. Na ósmej mili 
Taradejka się rozpadła, 
Babulejka tylko zbladła, 
A Babulej tak powiada: 
"Zawsze jest na wszystko rada - 
Bat nam został w tej podróży, 
Niech w podróży dalszej służy." 

Więc na bacie siedli wierzchem, 
Pojechali, a przed zmierzchem 
Byli już na Łysej Górze 
I na koźlej siedząc skórze 
Zajadali mak z olejem 
Babulejka z Babulejem.