<<< Powrót
Opis

Stefan Wiechecki pseud. "Wiech" (ur. 10 sierpnia 1896 w Warszawie, zm. 26 lipca 1979 w Warszawie) – polski prozaik, satyryk, publicysta i dziennikarz.

Autor uznawany jest za uosobienie warszawskości z uwagi na swoją twórczość pisaną stylem gwarowym, nazwanym Wiechem. Najbardziej znane są jego felietony, z którymi jego postać jest kojarzona. Nazywany "Homerem warszawskiej ulicy.

Pierwszy zbiór opowiadań "Znakiem tego" Wiechecki wydał własnym sumptem, nikt nie był zainteresowany ich drukiem. Dopiero, gdy cały nakład rozszedł się w dwa tygodnie, znaleźli się chętni wydawcy. Wiech spotykał się z niezbyt przychylnym przyjęciem krytyków i literatów zarówno przed wojną, jak i w okresie powojennym. Przed wojną zaszufladkowano go jako felietonistę, po wojnie zaś gwara warszawska nie pasowała do miasta zasiedlonego przez przybyszów z całego kraju i została zakwalifikowana jako gwara peryferii Warszawy. Akcja przedwojennych felietonów Wiecha dzieje się prawie zawsze w Śródmieściu, po wojnie zaś na Targówku i Szmulkach, gdzie ocalały fragmenty autentycznego miasta i jego mieszkańców. W okresie przed wojną w twórczości Wiecha widać starania o odwzorowanie typów i zachowań ludzkich, po wojnie jego twórczośc to stylizowana kronika Warszawy doby socjalizmu.

Już przed wojną powstała postać Teofila Piecyka, zwanego czasem Teosiem Piecykiem albo panem Piecykiem, i Walerego Wątróbki. W powojennych felietonach pojawiły się też inne fikcyjne postacie stereotypowych warszawiaków. Najczęściej przewijali się:

    Teofil Piecyk;
    Walery Wątróbka;
    Gienia Wątróbkowa – żona Walerego Wątróbki;
    szwagier Piekutoszczak – brat Gieni; jego imię – Feliks – występuje w utworach bardzo rzadko. Piekutoszczak to prawdopodobnie warszawska, gwarowa forma nazwiska Piekutowski;
    Maniuś Kitajec (Marian Kondracki);
    Piskorszczaki - bracia Piskorscy: Stanisław i Wacław "Szmaja",
    wuj Wężyk z Grójca i jego żona, ciotka Wężykowa;
    ciotka Kuszpietowska;
    Apolonia Karaluch.

Dzieła

Do dziś twórczość Wiecheckiego nie doczekała się publikacji całości dorobku pisarskiego. Wśród jego dokonań wymieniane są:

Zbiory opowiadań i felietonów

Stefan Wiechecki, "Dzieła wybrane, czyli Wiech - śmiej się pan z tego.
Tom I - wybór felietonów 1936 - 1939,
Tom II - wybór felietonów 1946 - 1955", PIW, Warszawa 1958;
"Znakiem tego" (1936),
"Wysoka eksmisjo" (1937),
"W ząbek czesany..." (1938),
"Syrena w sztywniaku" (1938),
"Ja panu pokażę!" (1938),
"Piecyk i S-ka" (1939),
"Wiadomo - stolica" (1945),
"Spacerkiem przez Poniatoszczaka" (1946),
"G jak Gienia" (1948),
"Helena w stroju niedbałem, czyli królewskie opowieści pana Piecyka" (1948),
"Z bukietem w ręku" (1949),
"Do wyboru, do koloru" (1950),
"Na perłowo" (1951),
"Spokojna głowa" (1952),
"Szafa gra" (1955),
"Śmiej się pan z tego" (1956),
"Zero do kółka" (1956),
"Wariackie papiery (1957),
"Rodzina Mortusiaków" (1959),
"Dryndą przez Kierbedzia" (1960),
"Warszawa da się lubić" (1962),
"Ksiuty z Melpomeną" (1963),
"Wątróbka po warszawsku" (1965),
"Wisła się pali" (1967),
"Śmiech śmiechem" (1968),
"Przez lufcik" (1972),
"A to ci polka!" (1974).

Powieści

"Café »Pod Minogą«" (1947),
"Maniuś Kitajec i jego ferajna"(1960)

Wspomnienia

    "Piąte przez dziesiąte" (1970)

Opowiadania przedwojenne

Wydane pod redakcją Roberta Stillera i do 2012 ukazały się:
"Bitwa w tramwaju",
"Zakochany złodziej",
"Mąż za tysiąc złotych",
"Głowa spod łóżka",
"Trup przy telefonie",
"Skarby w spodniach",
"W sidłach demona",
"Fatalna czternastka",
"Czaszka w rondlu",
"Wytworny rzeźnik",
"Pożycz mi rewolweru!"

W 1990 roku ukazał się zbiór przedwojennych opowiadań Wiecha o tematyce żydowskiej, pt. "Koszerny kozak czyli opowiadania żydowskie".
Całość twórczości Wiecha o tematyce żydowskiej zawierają tomiki:
"Mąż za tysiąc złotych",
"Głowa spod łóżka",
"Trup przy telefonie",
"Skarby w spodniach".

źródło: Wikipedia

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O P R S Ś T U W Y Z Ź Ż