<<< Powrót
Opis

Aleksandr Siergiejewicz Puszkin, Алекса́ндр Серге́евич Пу́шкин (ur. 6 czerwca (26 maja s.s.) 1799 w Moskwie, zm. 10 lutego (29 stycznia s.s.) 1837 w Petersburgu) – poeta rosyjski, także dramaturg i prozaik, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli romantyzmu rosyjskiego.

Jedną z jego najbardziej znanych powieści jest Eugeniusz Oniegin.

W tym samym czasie co Oniegina napisał składające się z 5 nowel Opowieści świętej pamięci Iwana Piotrowicza Biełkina oraz cykl tak zwanych małych tragedii: Skąpy rycerz, Mozart i Salieri, Gość kamienny i Uczta podczas dżumy.

Powstały też bajki dla dzieci, między innymi znana na całym świecie wersja wydanej 15 lat wcześniej przez braci Grimm Bajki o rybaku i złotej rybce, Bajka o carze Sałtanie..., Bajka o Popie i jego parobku Jełopie.

Wkrótce potem powstały kolejne powieści:

Dubrowski (1832-1833)

oraz Dama pikowa (1834),

a także powieść historyczna o buncie J. I. Pugaczowa Córka kapitana (1833-1836), będąca największym z prozatorskich utworów Puszkina.

W ostatnim okresie życia zwrócił się ku historii, powstała obszerna

Historia Pugaczowa (1834)

i poemat historiozoficzny Jeździec miedziany (nap. 1833, wyd. 1837), zainspirowany przez Ustęp III części Dziadów Adama Mickiewicza.

Rok później w 1837, na skutek intrygi dworskiej zmuszony był, w obronie honoru żony, pojedynkować się z francuskim emigrantem G. d'Anthèsem. Ciężko ranny zmarł w dwa dni później, pogrzeb odbył się bez rozgłosu na cmentarzu przyklasztornym w guberni pskowskiej.

 

źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Aleksander_Puszkin

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O P R S Ś T U W Y Z Ź Ż