część 2

Gavroche − fikcyjna postać z powieści Wiktora Hugo Nędznicy.

Gavroche urodził się w Montfermeil, był synem oberżysty Thénardiera i jego żony. Jako dwunastoletni chłopiec żył na ulicy; nocował w zdewastowanej rzeźbie słonia na placu Bastylii. Zaradny i pełen optymizmu, kierował się w swoim postępowaniu poczuciem sprawiedliwości i dobrocią − zaopiekował się dwoma przypadkowo napotkanymi chłopcami (nie wiedząc, że to jego bracia), zabrał bandycie Montparnasse'owi skradzioną sakiewkę, by podarować ją ubogiemu panu Mabeuf.

W czasie republikańskiego powstania w 1832 Gavroche dołączył do studentów, na których czele stał Enjolras. Rozpoznał w ich szeregach przebranego policjanta − Javerta. W pierwszym szturmie na barykadę został uratowany przez Mariusza, który chcąc ocalić mu życie, wyprawił go z listem do Kozety. Gavroche przekazał jednak list spotkanemu na ulicy Valjeanowi i wrócił, by walczyć dalej. Usłyszawszy, że powstańcom kończy się amunicja, wybiegł przed barykadę zbierać kule pozostałe w magazynkach zabitych gwardzistów narodowych. Zauważony przez żołnierzy, nie uciekł, lecz zbierał je dalej, śpiewając ludową piosenkę, aż do momentu, gdy został zastrzelony.

źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Gavroche