Newsletter
Tymoteusz Karpowicz (ur. 15 grudnia 1921 w Zielonej koło Wilna – zm. 26 czerwca 2005 w Oak Park – miasteczku sąsiadującym z Chicago) – poeta, prozaik, dramaturg, tłumacz; czołowy twórca poezji lingwistycznej, uznawany za ostatniego wielkiego modernistę.
W swojej twórczości poetyckiej Karpowicz stosował gradację, anaforę, ironię, polemizował z tradycją, a także bawił się znaczeniami słów (powtórne wiązanie znaczeń).
Zmarł 26 czerwca 2005 r. w Oak Park. Pochowano go 3 sierpnia 2005 r. wraz z żoną Marią (zmarła w maju 2004 po ciężkiej chorobie) na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu.
Książki (wybór)
Legendy pomorskie, 1948 – proza poetycka
Żywe wymiary, 1948 – poezje
Gorzkie źródła, 1957 – poezje
Kamienna muzyka, 1958 – poezje
Znaki równania, 1960 – poezje
W imię znaczenia, 1962 – poezje
Trudny las, 1964 – poezje
Opowiadania turystyczne, 1966 – w nich 2 opowiadania konkursowe Karpowicza
Wiersze wybrane, 1969 – poezje
Odwrócone światło, 1972 – poezje
Poezja niemożliwa. Modele Leśmianowskiej wyobraźni, 1975 – teoria poezji
Rozwiązywanie przestrzeni : poemat polimorficzny (fragmenty), 1989 – poezje
Słoje zadrzewne, 1999 – poezje
Małe cienie wielkich czarnoksiężników. Zarejestrowane w paśmie cyfr od 797 do 7777 (pośmiertnie), 2007 – szkice
Sztuki teatralne
Zielone rękawice, 1960 (wyst. 1961)
Człowiek z absolutnym węchem, 1964 (wyst. 1964)
Dziwny pasażer, 1964 (wyst. 1964)
Kiedy ktoś zapuka, 1967
Charon od świtu do świtu, (wyst. 1972)
Wszystkie prawa zastrzeżone: diafilm.pl
Projekt i wykonanie bprog.pl