Newsletter
Wanda Dobaczewska (ur. 24 sierpnia 1892 w Twerze, zm. 23 listopada 1980) – pisarka polska, poetka, publicystka, autorka sztuk dla teatrów kukiełkowych.
Urodziła się na Wileńszczyźnie, gdzie rozpoczęła działalność pisarską. Studiowała na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 1916 r żona Eugeniusza Dobaczewskiego. Debiutowała w 1920 tomem poetyckim Na chwałę słońca. Przed II wojną światową działała w Związku Zawodowym Literatów w Wilnie. W czasie okupacji była więziona w obozie koncentracyjnym i swoje przeżycia zawarła w książce Kobiety z Ravensbrück. Po wojnie pracowała w Polskim Radiu w Toruniu, była kierownikiem literackim teatru kukiełkowego. W 1951 zamieszkała w Żninie i do końca życia napisała wiele powieści tematycznie związanych z Pałukami.
Została pochowana na cmentarzu w Żninie.
Autorka m.in.:
Złota studzienka (baśnie ludowe, 1959)
Konik polny i mrówka (sztuka dla teatru lalek, 1961)
Człowiek, którego nazywano Diabłem (powieść historyczna o Mikołaju Nałęczu, 1962)
Korzenie (powieść, 1964)
Kim jest Rudzielec? (powieść dla młodzieży, 1968)
Nikt nie jest winien (powieść, 1970)
Społeczeństwo nie z tej ziemi
źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Wanda_Dobaczewska
Bardzo dobrze opracowana biografia artystki (foto z tegoś serwisu) znajduje się pod adresem: http://palukitv.pl/component/content/article/11404
Wszystkie prawa zastrzeżone: diafilm.pl
Projekt i wykonanie bprog.pl